حضـرت خـدیجه (س ) نـخستین ایمـان آورنده به پیامبر(ص) بوده و از هیچ گونه فداکاری و مجاهدت درراه عقیده خویش دریغ نورزیده اســت . او بـرترین و بافضـیلت ترین همسر پیامبر (ص) بوده مؤثرترین نقش را در پیشبرد دعوت پیامبر (ص ) ایفا نمود.
اشتغال و کارآفرینی حضرت خدیجه (س) :
مورخان و حدیث شناسان نقل کرده اند که حضرت خدیجه (ع) چهارصد کارگزار، خدمه و ناظر ویژه در اختیار داشت که امور او را اداره و نظارت میکردند. ایشان با وجود این همه دارایی و تجارت گسترده، هیچ گاه به اموال و شکوه اجتماعی خود دل نبست و ضمن اینکه نمونۀ بارزی از زهد و بی رغبتی را در این عرصه به نمایش گذاشت، با سخاوتی ستودنی و فروتنی فوق العاده ای، افراد درمانده و محروم را تحت حمایت خویش قرار داد.
مردانی بیکار و معمولاً از طبقات فقیر و کم درآمد که از خود سرمایهای نداشتند؛ ولی دارای توانایی در فعالیتهای تجاری و ارتباطی بودند، در امور اقتصادی حضرت خدیجه (ع) به کار گرفته میشدند و در ازای توانایی خود، حقوق کافی دریافت میکردند و سود و زیان معاملات مربوط به خود ایشان بود.
این روند دو فایده داشت: نخست اینکه با به وجود آوردن فرصتهای شغلی، خانوادهها را امیدوار میساخت و دوم اینکه کارگران خود را با قوانین و راه و رسم بازرگانی درون مرزی و منطقهای آشنا میساخت تا بتوانند بعدها روی پای خود بایستند و با استقلال اقتصادی به تلاشهای خود در این قلمرو ادامه دهند.
به علاوه، اشتغال صدها جوان و انسانهای فعال در زمینههای تجاری، جلوی عادتهای زشت و درآمدهای حرام، غارتگری و رباخواری را میگرفت و از این رهگذر زندگی مردم از آلودگیهای گوناگون و سوء استفادههای مالی مصون میماند. این بانوی بزرگ قریش، با افرادی قرارداد منعقد میساخت که از مقداری سرمایه برخوردار بودند.
او با آنان در مال التجاره شریک میشد، هرچند سهم افزونتر مربوط به حضرت خدیجه (ع) بود، سپس کارگزاران را در سود حاصله از اموال تجاری سهیم میکرد. اگر با پول او سودی به دست میآمد، هم او و هم عاملانش از آن بهره مند میگردیدند و اگر متحمل خساراتی میشد، میکوشید جور شریکان را به تنهایی تحمل کند
حضرت خدیجه (ع) در این فعالیت اقتصادی قابل توجه، تمامی بدهکاران، عوامل اجرایی، خدمه، رابطین و ناظران را از میان انسانهای سالم، امانتدار، درستکار و ریشه دار بر میگزید و به همان گزینش اولیه اکتفا نمیکرد و چنین کاروان عظیمی را با انگشت تدبیر و درایت خویش مدیریت میکرد و چنان بر آنان نظارت داشت که مبادا دچار فساد، خطا، رشوه خواری، سوءاستفاده و کج روی گردند و مورخان و راویان، حتی نمونهای از خلافکاری در این مجموعۀ وسیع گزارش نکرده اند.
او برای افزایش توانمندی کارکنان و ایجاد رقابتی سالم و ثمربخش و تقویت انگیزههای کارگزارن، برنامههایی ویژه را به اجرا میگذاشت و هدایا و تحفههایی را به کارکنان با بازدهی مؤثر اختصاص میداد.
رسول اکرم (ص) در مقام حق شناسی از بخشش و بزرگ منشی این بانو فرموده اند: «من کارفرمایی مهربانتر و حق شناستر و بهتر از خدیجه (ع) نسبت به خدمه اش ندیده ام. هرگاه من و دوستم پس از کار و تلاش و انجام مأموریت نزدش میرفتیم، غذای گوارایی که به اشاره او برایمان تدارک دیده شده بود، به ما میدادند. او با خدمه و زیردستان، بزرگوارانه و بر اساس کرامت انسانی رفتار میکرد.